Ana içeriğe atla

 Yıllar sonra yazmaya başlamaya karar verince, kimsenin okumayacağını, artık blog yazıları yerini Vloglara bıraktığını biliyordum. Blog desem ne dediğimi anlamayacak çok insan var artık. Bu yüzden ben de bloğu nasıl olsa kimse okumayacak diyerek günlük niyetine kullanmaya verdim. Yazmak iyi geliyor bana, yazdığım için de okuma ihtiyacı duymamda pozitif yönde beni etkiliyor. 

Yeni bir döneme başlarken heyecanımı da yazmak istedim. Heyecanlı ve mutluyum. Kendimle barışık olduğumu hissediyorum böylece.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kill Me Heal Me-Kişilikler

Önceki yazımda bahsetmiştim kill me heal me'den, Ne çok sevdiğimi, oyuncuları, senaryoyu falan anlatmıştım... Şimdi sıra en sevdiğim bölümde kişiliklerimizde. Doğruyu söylemek gerekirse kişilikler öyle güzel canlandırılmış ki Ji Sung tarafından hepsini çok sevdik. İzleyenler bilir oyuncumuzun nasıl güzel iş çıkardığını... Her yiğidin harcı değildir öyle anında değişip, insanları farklı biri olduğuna inandırmak...
4 yorum
Devamı

Nerde o eski bayramlar!

Klişe bir cümleyle başlayayım dedim bu yazımda günün anlam ve önemini belirtmek için. Öncelikle yaşadığımız bu zor ve yıpratıcı zamanların arasında bir nevi hediye gibi olan bayram molasındayız ülkece.
1 yorum
Devamı

Kill Me Heal Me

İşte geldim burdayım yine :) Uzun bi aradan sonra hoş geldim bloğuma... Nerde kalmıştım, unuttum... Neyse size tatlış konularla dönüş yapıyorum ... Bu yazımın konusu " Kill Me, Heal Me ", bi kore dizisi. Eş zamanlı izlediğim, izlerken kendimden geçtiğim, oyuncuların "yok artık çok iyisiniz be" denecek kadar iyi olduğu, sevimli mi sevimli kore dizisi. Çoğu korecan duymuştur ismini, duymayanlara da ben haber veriyim :)
1 yorum
Devamı