Hani bi söz vardır insanın içine öküz oturması diye!
Ne ağırdır o öküz tam kalbine doğru oturur insanın; nefes almak istersin acıtır, nefesini keser... Öyle bi durumdayım tam da şu dakikakada nefesim kesiliyor, kalbim ağrıyor, ağlamak istiyorum ama bir damla göz yaşı bile yok gözümde... Kandırılmış hissetmek işte tam o noktada ağırlığını vererek oturmasına sebep oluyor o öküzün hem de kalbimin tam yanına... Yanlışları düzeltemiyosun, iş işten geçti diyolar çıkış yolu ararken sen... Kaçamıyorsun, başına gelecekleri biliyosun ama çıkış yolu bulamıyosun...Senin hatan yokken bile bütün fatura sana kesiliyor üstüne. Sen debelensen de çırpınsan da hayatından alınıyor o 6 ay... Sana sadece keşke kendi bildiğimi okusaydım demek kalıyor ama o keşkeler bile kurtaramıyor seni... El kol bağlı, boğzında bi öküz senin yenik düşmeni bekliyor. O öküzün mahkumusun artık!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder