Bir önceki yazımda hayatımda 10 yılın nasıl geçtiğini anlamadım yazmıştım. Şu sıralar aklımda hep bu var aslında hayat geçip gidiyor ve ben yakın zamanda bir şey yapmazsam bu şekilde öleceğim. Yalnız. Sakın ha yanlış anlaşılmasın yalnız, mutsuz değil. Mutsuz değilim çünkü.
Blog yazmaya başladığında, 20li yaşların başlarında olsa bile kendini herkesin teyzesi olarak kabul etmiş, sadece kitap ve bilgisayarla senelerce bir göz odada kalabilecek kapasitede, çiçeği burnunda öğretmen olarak tanımlayan, aradan geçen zamanla yaşı 30'a yaklaşan ama hala aynı kalmayı başaran, öğretmenliğe aşık Nazlı'nın hayatına hoş geldiniz :)