Nerde o eski bayramlar!

Klişe bir cümleyle başlayayım dedim bu yazımda günün anlam ve önemini belirtmek için. Öncelikle yaşadığımız bu zor ve yıpratıcı zamanların arasında bir nevi hediye gibi olan bayram molasındayız ülkece.

Bayram deyince neler gelir aklınıza? Benim listem bellidir:

-Kocaman aile sofra ve muhabbetleri

-Bizim buranın ağzıyla 'adak toplama' yani çocukların evden eve gezip şeker para toplaması

-Tatlı

-Para

Bu dördü arasından en sevdiğimde 'adak toplamadır.' Çünkü bunun sayesinde diğerlerine zaten sahip oluyorsun :D

Nedir peki bu şey derseniz, anlatayım. Bayram sabahı ergenliğe henüz girmemiş çocukların bayram sabahı ellerine sepetlerini, poşetlerini alıp ev ev dolaşıp "geliiiinnnnn adağaaaaa" bağırması ve ev sahiplerinden durumlarına göre şeker, para, meyve, sebze, çerez toplamasıdır. Bu öyle bir gelenektir ki daha kundaktaki çocuk bile anane yahut babaanne eliyle toplar adağını. 

İşte bu bayramda bağırarak dolaşan çocuklar olmasa da bayramlaşmaya gelen çocuklarla evimiz şenlendi. Tertemiz bayramlıklarını giyip dolaşan çocuklar.

Ev şenlendi şenlenmesine de bu Nazlı yaşlandığını fark etti çocukların elini öpmek istemesi ve onlara harçlıklarını kendinin vermesiyle.

Nerde o Nazlı'nın zeytin sepetiyle adak topladığı o zamanlar.

Sağlıcakla.